Níundi var Bjúgnakrækir, brögðóttur og snar. Hann hentist upp í rjáfrin og hnuplaði þar.
Á eldhúsbita sat hann í sóti og reyk og át þar hangið bjúga, sem engan sveik.
(Jólasveinavísa / Jóhannes úr Kötlum)